Berkin…

Gezi’nin ardından dört yıl geçti. Milyonların sokaklara çıktığı, baskılara karşı özgürlüğü, dayatmaya karşı dayanışmayı büyüttüğü o bahardan kalma günlerden bugüne hayatımız adeta kara kış. Bir güzelleme yapmayacağım ama bu ülke hiç Gezi Parkı direnişinde güzel olduğu kadar güzel, mutlu olduğu kadar mutlu oldu mu? Bence olmadı. Sekiz canımız polis şiddeti nedeniyle hayatını kaybetse de -ki onların arasında benim küçük Berkin’im de vardı- onlar kendi geleceklerinin daha özgür, barış içinde geçmesi için hayatlarından vazgeçtiler. Bugün geriye dönüp baktığımda Berkin’in de Ali İsmail’in de Ethem’in de Abdocan’ın da Medeni’nin de hep gülümsediği fotoğraflar geliyor aklıma. Dedim ya bu saatten sonra güzelleme yapmayacağım, zaten Gezi Parkı direnişinin anlamı, önemi herkes tarafından dünya kamuoyu tarafından anlaşıldı diye düşünüyorum. O yüzden birilerinin hala “O darbe içindi, arkasında dünya lobisi vardı.” gibi laflarına ancak gülüyorum. Çünkü ciddiye alınmayacak kadar komik. Bizim nazarımızda Gezi, bu ülke tarihinin en güzel noktasında yerini aldı.
O günden bugüne çok acılar, üzüntüler yaşadık. Çünkü iktidar, kaybetme korkusuyla daha fazla
saldırdı, daha fazla genç hayatından oldu. İntikam alma duygusuyla hareket eden bugünkü siyasi yapı, devletin ta kendisi, beni ve eşimi miting alanlarında yuhalattırmayı adeta bir siyasi hesaplaşma olarak gördü. Eşim Gülsüm’ü binlerce kişilik güruha, oğlumun anısına saygı duymadan yuhalatmayı, insanlık adına hiç utanmadan yaptı.
Berkin’i neredeyse hiç ağzından düşürmedi. 14 yaşında bir çocuğu düşman belledi adeta. Çocuktan düşman yarattı kendine ve o kendine bağlı kitlesine. Yandaş basın, neredeyse her gün oğlumu hedef haline getiren bir haber yapıyordu, hiçbir doğruluğu olmayan, oğlumun hayatıyla doğrudan ilgilisi olmayan safsataları topluma gerçekmiş diye sunuyordu.
Ben Berkinimi kaybetsem de milyonlar Berkinim oldu. Berkin’in cenazesindeki milyonlar Berkin’in ölmediğini zaten gösteriyordu. Her yıl mezarı başına ailemle birlikte gelen kalabalıklar oğlumun yaşadığını bana tekrar tekrar gösteriyordu. Berkin ölmüş ama milyonlar olarak geri dönmüştü. Baskıların zorbalıkların sürdüğü, gazetecilerin tutuklandığı, iktidar sansürünün yaşandığı, neredeyse her gün bir çocuğun öldürüldüğügüzel ülkemde 4 yıl önce Gezi Parkı direnişinde Berkin ve arkadaşları ne söylediyse ne dediyse bugün de biz aynısını söylüyoruz. Onlar öldüler ama milyonlar oldu, Gezi direnişi bitti ama bu halkın umudu ve baskılara karşı direnişi hiç bitmedi. Berkin de Gezi de bu ülkenin güzel yürekli insanlarının kalbinde aklında yaşamaya devam ediyor.

Arayış Dergisi, 2017 | Haziran