Sayın Bakan…

“Mühendisler de atanamıyor ama onlar öğretmenler kadar ağlamıyor.” İlk okuduğumda Zaytung haberi sandım. Daha doğrusu öyle olmasını umdum. Maalesef ki değilmiş.

Dün Cumhurbaşkanı ve Bakan Mahmut Özer’in yeni eğitim ve öğretim yılının açılışı için düzenlenen törene katılan öğretmenler talep ve sitemlerini dile getiriyorlar. O görüşmede aslında -Elektronik ve Haberleşme Mühendisi olan- Bakan Özer, kendini tutamayıp ağlamaya başlayan bir Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi öğretmenize “Mühendisler de atanamıyor ama böyle ağlamıyor” diye çıkışıyor.

Zaten çökmüş olan eğitim sistemini, liyakatı es geçerek göreve getirdiğiniz ve Anayasal görevinin dahi bilincinde olmayan bu gibi isimlere teslim ederseniz olacağı budur. Eski bakanlarınızı da iyi biliriz ya… Neyse.

Ey sözde halka hizmet için geldiğini beyan edip kibirler dünyasında yaşayan zatı muhterem! Öğretmenlerimizin saygınlığını zedelerken bu hitap şekli size pek yaraşmayacak olsa da makamınıza hürmeten ve tabi kerhen bu şekilde hitap edeceğim. Sayın Bakan! Olay basit. İstihdam fazlası öğretmen yetiştirmeyeceksiniz. Yetiştirdiyseniz de atayacaksınız.İşiniz atamaların gerçekleşmesini sağlamaktır. Dünya’nın hiçbir yerinde öğretmenler bu denli itibarsızlaştırılmamıştır.

Yeri gelmişken fikrimi beyan etmeden geçemeyeceğim. Bence Milli Eğitim Bakanı en az 15 yıl görev yapmış bir öğretmen olmalıdır. Yeteri kadar ders vermemiş, bir öğrencinin başını okşamamış ve dolayısıyla öğretmenler ile empati kuramayacak bir insanın böylesi hayati önem arz eden bir görevde bulunması kabul edilir bir durum değildir.

O binbir umut ve çabayla o ünvana hak kazanmış ve nice hayalleri olan gencecik öğretmenimizin ağlaması çok konuşulmuş. Ağlamak en insani eylemdir. Ve öğretmenler bundan utanacak konumda değillerdir. Asıl utanılacak olan; öğretmen sayesinde okul okuyup o makama kadar gelmiş lakin bulunduğu makamın öneminin idrakinde olmayan Bakan Özer’in alay edercesine böyle cümleler kurubilmesidir. Bu aslında bireysel bir durum değil; AKP’nin vizyonunun açığa vurulmasıdır.

“Unutmayınız ki Cumhurbaşkanı bile sınıfta öğretmenden sonra gelir” diyen Gazi Mustafa Kemal’in eğitim anlayışından böylesi bir anlayışa evrilmek hüzün verici.

Sayın Bakan, öncelikle bu jargonu ivedi olarak terkederek yakışıksız cümlelerinden ötürü tüm emekçi öğretmenlerimizden özür dilemeli ve akabinde istifa etmelidir. İstifa etmeye cürret edemiyor ise de diğerleri gibi “görevden affını” istemelidir.

Türkiye Cumhuriyeti tarihinde insan duygularıyla bu denli alay eden pişkin bir yapı daha görülmemiştir. Tıpkı ataması yapılmayan öğretmenleri Eminönü’nde yem bekleyen güvercinlere benzeten Milli Eğitim Eski Bakanı Ömer Dinçer gibi yarın senin de esamen okunmayacak Sayın Bakan!

Öğretmenler ders verir, öğüt verir, akıl verir, ömrünü verir lakin itibarından ödün vermez. Ve bilinsin ki; o atanamayanlar kurulacak olan ilk sandıkta çürük düzeninize son verip sizi ağlatacak!